İkincil Rafinajın Gelişimi

Gelişimiİkincil rafine fırınteknoloji

Kompozisyon ve sıcaklığı homojenleştirmek için, kepçedeki gaz karıştırma işlemi ortaya çıktı. En çarpıcı, çelik üretimini ve kalitesini büyük ölçüde artıran ikincil rafinajın benimsenmesidir. Ancak, ikincil rafinajın ana görevi ve amacı nedir? Erimiş Çelik, Dekarburizasyon, Deslagging ve Erimiş Çeliğin Rafinasyonu bileşimi, erimiş çelik, erimiş çelik eritme, deslagging ve rafinaj hedefine göre ayarlanmalıdır.

Vakum dekarbonizasyonunun tanıtılması, karbon içeriğini büyük ölçüde azaltmayı mümkün kılar. Şu anda, 20 ppm karbon içeriğine sahip erimiş çelik elde edilebilir ve özel amaçlar için çelik, 10 ppm karbon içermesi beklenmektedir. Gelecekte özel amaçlı çelik için p gerekliliğinin 30 ppm'ye düşürülmesi beklenmektedir. Şimdi, erimiş demir ve erimiş çelikten ayrılarak, İçeriği 10 ppm stabil bir şekilde ulaşabilir. Şu anda, S'yi daha düşük bir seviyeye çıkarmaya gerek yoktur. Gelecekte, özel çeliğin azot içeriği 20 ppm olmalıdır ve şimdi toplam 15 ppm oksijen içeriğine sahip çelik elde edilebilir. Gelecekte, minimum oksijen içeriğinin yaklaşık 10 ppm olması gerekir. Vakum tedavisinden, hidrojen içeriği yaklaşık 1PPM'ye düşürülebilir.

Mevcut çelik üretimi işlemi, çelik üretimi tesisinin ürün yelpazesine bağlı olarak oldukça esnektir. Genel olarak, sıcak metal öncesi kükürt giderme ile başlar, ardından dönüştürücü çelik üretimi ve daha sonra vakum tedavisi (RH tedavisi veya kepçe fırını gaz dizassı tedavisi). Gerekirse erimiş çelik daha sonra ısıtılabilir. Kepçe fırınında veya alümotermik yöntemle ısıtılabilir. İkincil rafinajın sonunda, dahil etme modifikasyon tedavisi için kalsiyum içeren malzemeler eklenir. Son olarak, erimiş çelik sürekli döküm işlemi ile dökülür.